بازتاب‌سنج نوری قابل حمل در حوزه زمان (OTDR) برای آزمایش سریع لینک فیبر در کاربردهای میدانی

بازتاب‌سنج دامنه زمانی نوری دستی (دستگاه OTDR) ابزاری قابل حمل و با دقت بالا است که برای توصیف و عیب‌یابی لینک‌های فیبر نوری طراحی شده است. برخلاف OTDRهای رومیزی، اندازه جمع و جور و عملکرد باتری‌دار آن، آن را برای کارهای میدانی - از نصب فیبر به خانه (فیبر نوری (FTTH)) گرفته تا نگهداری شبکه مخابراتی - ضروری می‌کند. عملکرد آن توسط مجموعه‌ای از پارامترهای فنی تعریف می‌شود که توانایی آن را در اندازه‌گیری طول فیبر، یافتن خطاها (مانند پارگی، اتصال) و تجزیه و تحلیل تلفات سیگنال تعیین می‌کند. در زیر تجزیه و تحلیل جامعی از ویژگی‌های پارامترهای کلیدی OTDRهای دستی، شامل عملکرد نوری، قابلیت‌های اندازه‌گیری، ویژگی‌های عملیاتی و سازگاری با محیط ارائه شده است.

۱، پارامترهای عملکرد نوری: پایه و اساس آزمایش دقیق

پارامترهای عملکرد نوری مستقیماً توانایی دستگاه OTDR را در ارسال، دریافت و تفسیر سیگنال‌های نوری تعیین می‌کنند. این پارامترها برای تفکیک جزئیات دقیق در لینک‌های فیبر، به ویژه در سناریوهای مسافت طولانی یا تلفات بالا، بسیار مهم هستند.

پشتیبانی از طول موج

دستگاه OTDR های دستی باید رایج ترین طول موج های مورد استفاده در شبکه های فیبر را پوشش دهند تا از تطبیق پذیری در برنامه های مختلف اطمینان حاصل شود:

فیبرهای چند حالته (ام ام اف): معمولاً از طول موج‌های ۸۵۰ نانومتر و ۱۳۰۰ نانومتر، طول موج‌های استاندارد برای مراکز داده کوتاه‌مدت یا شبکه‌های دانشگاهی، پشتیبانی می‌کنند. طول موج ۸۵۰ نانومتر برای ام ام اف با پهنای باند بالا (مثلاً OM4) به دلیل پراکندگی مودال پایین‌تر ترجیح داده می‌شود، در حالی که ۱۳۰۰ نانومتر برای لینک‌های ام ام اف طولانی‌تر (تا ۲ کیلومتر) تضعیف کمتری ارائه می‌دهد.

فیبرهای تک حالته (اس ام اف): از طول موج‌های ۱۳۱۰ نانومتر و ۱۵۵۰ نانومتر، که نیروی محرکه شبکه‌های مخابراتی و مترو در مسافت‌های طولانی هستند، پشتیبانی می‌کنند. طول موج ۱۵۵۰ نانومتر تضعیف کمتری (≈۰.۲ دسی‌بل بر کیلومتر) نسبت به طول موج ۱۳۱۰ نانومتر (≈۰.۳۵ دسی‌بل بر کیلومتر) دارد که آن را برای آزمایش فواصل بیش از ۱۰۰ کیلومتر ایده‌آل می‌کند. مدل‌های پیشرفته، طول موج ۱۶۲۵ نانومتر را برای آزمایش شبکه‌های نوری غیرفعال (پون) بدون تداخل با سیگنال‌های او ال تی فعال (۱۴۹۰ نانومتر/۱۵۵۰ نانومتر) اضافه می‌کنند.

دستگاه‌های دستگاه OTDR دستی مدرن اغلب دارای تست همزمان دو طول موج (مثلاً ۱۳۱۰ نانومتر/۱۵۵۰ نانومتر) برای مقایسه ویژگی‌های اتلاف در طول موج‌های مختلف هستند که برای شناسایی مشکلات وابسته به طول موج مانند خمیدگی میکروسکوپی بسیار مهم است.

محدوده دینامیکی

محدوده دینامیکی مهمترین پارامتر نوری است که به صورت اختلاف (برحسب دسی‌بل) بین حداکثر توان پرتاب دستگاه OTDR و حداقل سیگنال قابل تشخیص آن تعریف می‌شود. این پارامتر حداکثر طول فیبری را که دستگاه OTDR می‌تواند مشخص کند، تعیین می‌کند:

تک حالته (اس ام): مدل‌های سطح پایه، 28 تا 32 دسی‌بل در 1310 نانومتر و 30 تا 34 دسی‌بل در 1550 نانومتر ارائه می‌دهند که برای فیبر نوری (FTTH) (کمتر یا مساوی 20 کیلومتر) و شبکه‌های مترو کافی است. مدل‌های حرفه‌ای به 35 تا 40 دسی‌بل می‌رسند و امکان آزمایش لینک‌های مسافت طولانی (100 تا 160 کیلومتر) را فراهم می‌کنند.

چندحالته (میلی متر): معمولاً 22 تا 26 دسی‌بل در 850 نانومتر/1300 نانومتر، که لینک‌های مرکز داده (≤2 کیلومتر) را پوشش می‌دهد، جایی که نویز مودال بالا نیاز به محدوده دینامیکی پایین‌تر اما وضوح بالاتر دارد.

یک محدوده دینامیکی بزرگتر به دستگاه OTDR اجازه می‌دهد تا بازتاب‌های ضعیف از رویدادهای دور (مثلاً یک اتصال در ۱۰۰ کیلومتری) را بدون اینکه تحت تأثیر نویز قرار گیرد، تشخیص دهد. به عنوان مثال، یک محدوده دینامیکی ۳۴ دسی‌بل در ۱۵۵۰ نانومتر می‌تواند حدود ۱۶۰ کیلومتر از اس ام اف استاندارد را آزمایش کند (با فرض میرایی ۰.۲ دسی‌بل در کیلومتر).

قدرت پرتاب

توان پرتاب (برحسب دی بی ام) قدرت پالس نوری ساطع شده توسط دستگاه OTDR است. توان پرتاب بالاتر، محدوده دینامیکی را گسترش می‌دهد اما باید متعادل باشد تا از آسیب رساندن به اجزای حساس (مثلاً ONU های پون) جلوگیری شود:

تک حالته: معمولاً -5 تا +2dBm (1310nm/1550nm). توان بالاتر (+2dBm) برای آزمایش در مسافت‌های طولانی مفید است، در حالی که توان پایین‌تر (-5dBm) برای شبکه‌های پون ایمن‌تر است.

چندحالته: -10 تا -3dBm (850nm/1300nm)، زیرا پراکندگی مودال بالاتر ام ام اف نیاز به توان بسیار بالا را کاهش می‌دهد.

پایداری توان پرتاب نیز بسیار مهم است - تغییرات ≤±0.5dB در طول 8 ساعت، اندازه‌گیری‌های ثابتی را در شرایط میدانی تضمین می‌کند.

حساسیت گیرنده

حساسیت گیرنده (بر حسب دی بی ام) حداقل سیگنالی است که OTDR می‌تواند نویز بالاتر از آن را تشخیص دهد. این حساسیت با توان پرتاب برای تعریف محدوده دینامیکی کار می‌کند:

برای محدوده دینامیکی ۳۴ دسی‌بل در طول موج ۱۵۵۰ نانومتر، حساسیت معمولاً ≤-۳۶ دسی‌بل متر است (زیرا محدوده دینامیکی = توان پرتاب - حساسیت).

حساسیت با زمان‌های ادغام طولانی‌تر (مثلاً ۱۰ ثانیه در مقابل ۱ ثانیه) بهبود می‌یابد، اما به قیمت کاهش سرعت آزمایش - یک بده‌بستان حیاتی برای کارهای میدانی که زمان محدود است.

۲، محدوده و دقت اندازه‌گیری: تعریف قابلیت‌های آزمایش

این پارامترها تعیین می‌کنند که دستگاه OTDR تا چه مسافتی را می‌تواند آزمایش کند، با چه دقتی می‌تواند رویدادها را پیدا کند و با چه دقتی می‌تواند میزان تلفات را تعیین کند - که برای عیب‌یابی و مستندسازی شبکه کلیدی است.

حداکثر فاصله تست

حداکثر فاصله تست توسط محدوده دینامیکی و تضعیف فیبر تعیین می‌شود. دستگاه OTDR های دستی برای محدوده‌های مناسب در محل بهینه شده‌اند:

چندحالته: تا ۸۰ کیلومتر (از نظر تئوری)، اما محدودیت‌های عملی به دلیل تضعیف بالاتر ام ام اف (۲-۳ دسی‌بل در کیلومتر در ۸۵۰ نانومتر) ۵ تا ۲۰ کیلومتر است.

تک حالته: ۱۶۰ تا ۲۰۰ کیلومتر در ۱۵۵۰ نانومتر (محدوده دینامیکی ۳۴ تا ۳۸ دسی‌بل)، که اکثر ارتباطات مخابراتی شهری و منطقه‌ای را پوشش می‌دهد.

این برد از نیازهای دنیای واقعی برای استفاده دستی فراتر می‌رود (تکنسین‌های میدانی به ندرت بیش از ۱۰۰ کیلومتر را آزمایش می‌کنند) و قابلیت حمل و عملکرد را متعادل می‌سازد.

دقت فاصله

دقت فاصله به توانایی دستگاه OTDR در اندازه‌گیری زمان پرواز (تاف) پالس‌های نوری بستگی دارد که با استفاده از ضریب شکست فیبر (آر آی) به فاصله تبدیل می‌شوند. معیارهای کلیدی:

دقت مطلق: معمولاً ±(1 متر + 0.005% فاصله اندازه‌گیری شده). برای یک لینک 100 کیلومتری، این مقدار به ±5.1 متر تبدیل می‌شود که محل دقیق خطا را تضمین می‌کند.

تنظیم آر آی: قابل تنظیم (۱.۴۶-۱.۴۸ برای اس ام اف؛ ۱.۴۸-۱.۵۰ برای ام ام اف) با فواصل ۰.۰۰۰۱. آر آی نادرست باعث ایجاد خطا می‌شود (مثلاً خطای آر آی 0.001، خطای فاصله حدود ۰.۱٪ را اضافه می‌کند).

دستگاه‌های دستگاه OTDR مدرن با استفاده از انواع فیبر شناخته شده، آر آی را به صورت خودکار کالیبره می‌کنند و خطای کاربر را در تنظیمات میدانی کاهش می‌دهند.

دقت اندازه‌گیری تلفات

دقت در تلفات (برای اتصالات، کانکتورها یا بخش‌های فیبر) برای صدور گواهینامه شبکه بسیار مهم است:

تلفات اتصال: ±0.05dB (برای تلفات ≤0.3dB)، تضمین انطباق با استانداردهای آی تی یو-T G.652 (تلفات اتصال تک حالته ≤0.1dB).

ضریب تضعیف فیبر: ±0.02dB/کیلومتر، که امکان محاسبه دقیق بودجه‌های اتلاف لینک را فراهم می‌کند (به عنوان مثال، یک لینک 50 کیلومتری با تضعیف 0.2dB/کیلومتر باید اتلاف کل ≤10dB داشته باشد).

دقت با زمان‌های میانگین‌گیری طولانی‌تر و عرض پالس‌های وسیع‌تر بهبود می‌یابد، اما مدل‌های دستی برای حفظ قابلیت حمل، برای یک بازه آزمایشی ۱۰ تا ۳۰ ثانیه بهینه می‌شوند.

۳، پارامترهای وضوح: تشخیص جزئیات دقیق

وضوح، توانایی OTDR را در تشخیص رویدادهای نزدیک به هم (مثلاً دو کانکتور با فاصله ۵ متر در یک پچ پنل) تعیین می‌کند. این وضوح توسط پهنای پالس و چگالی نمونه‌برداری تعیین می‌شود.

عرض پالس

پهنای پالس (ن) مدت زمان پالس نوری ساطع شده توسط OTDR است. این پارامتر مستقیماً بر موارد زیر تأثیر می‌گذارد:

وضوح مکانی: پالس‌های باریک (10 نانوثانیه تا 100 نانوثانیه) فواصل کوچک (1 تا 10 متر) را تفکیک می‌کنند که برای مراکز داده با اتصالات متراکم بسیار مهم است. به عنوان مثال، یک پالس 10 نانوثانیه (≈1 متر در اس ام اف) دو رویداد با فاصله 2 متر را از هم متمایز می‌کند.

محدوده دینامیکی: پالس‌های عریض (۱ میکروثانیه تا ۱۰ میکروثانیه) انرژی بیشتری حمل می‌کنند، محدوده دینامیکی را افزایش می‌دهند اما وضوح را کاهش می‌دهند. یک پالس ۱۰ میکروثانیه (تقریباً ۱ کیلومتر در اس ام اف) برای آزمایش‌های طولانی مناسب است اما رویدادهای نزدیک‌تر از ۲ کیلومتر را تار می‌کند.

دستگاه OTDR های دستی، پهنای پالس قابل تنظیم (10 نانوثانیه تا 10 میکروثانیه) را برای ایجاد تعادل در نیازها ارائه می‌دهند: پالس‌های باریک برای پچ پنل‌ها، پالس‌های پهن برای اسپن‌های طولانی.

منطقه کور رویداد و منطقه کور میرایی

مناطق کور، دوره‌هایی هستند که دستگاه OTDR نمی‌تواند رویدادهای جدید را پس از یک بازتاب قوی (مثلاً یک کانکتور) تشخیص دهد:

منطقه کور رویداد (ای‌بی‌دی): حداقل فاصله پس از بازتاب که در آن می‌توان یک رویداد جدید را تشخیص داد. برای لینک‌های متراکم (مثلاً نقاط توزیع فیبر نوری (FTTH)) بسیار مهم است. دستگاه OTDR های دستی با پالس‌های 10 نانوثانیه به ای‌بی‌دی ≤5 متر می‌رسند.

ناحیه کور میرایی (ای بی زد): فاصله مورد نیاز برای اندازه‌گیری دقیق تلفات پس از بازتاب. معمولاً ≤30 متر (پالس 10 نانوثانیه)، که تضمین می‌کند تلفات اتصال در نزدیکی کانکتورها به درستی اندازه‌گیری شود.

مناطق کور کم برای آزمایش فیبر نوری (FTTH) و مرکز داده ضروری هستند، جایی که اتصالات (اسپلیترها، کانکتورها) به طور فشرده در کنار هم قرار دارند.

فاصله نمونه‌برداری

فاصله نمونه‌برداری (فاصله بین نقاط داده در مسیر دستگاه OTDR) جزئیات مسیر را تعیین می‌کند:

از 0.1 متر (برای وضوح بالا) تا 10 متر (برای دهانه‌های طولانی) متغیر است.

یک بازه ۰.۱ متری جزئیات دقیقی را ثبت می‌کند (مثلاً ریزخم‌ها در یک فیبر ۱۰ متری)، در حالی که ۱۰ متر اندازه فایل را برای ردیابی‌های ۲۰۰ کیلومتری کاهش می‌دهد.

دستگاه‌های دستگاه OTDR دستی، نمونه‌برداری را بر اساس پهنای پالس به صورت خودکار تنظیم می‌کنند و جزئیات بهینه را بدون ذخیره‌سازی بیش از حد داده‌ها تضمین می‌کنند.

۴، پارامترهای عملیاتی و نمایشی: قابلیت استفاده در شرایط میدانی

دستگاه‌های دستگاه OTDR دستی، طراحی کاربرپسند را برای ساده‌سازی کار میدانی در اولویت قرار می‌دهند و پارامترهای آنها بر سرعت، دید و سهولت استفاده متمرکز است.

سرعت تست

سرعت تست (زمان هر ردیابی) بین دقت و کارایی تعادل برقرار می‌کند:

تست سریع: ۵ تا ۱۰ ثانیه در هر طول موج (با استفاده از پالس‌های کوتاه و میانگین‌گیری کم)، ایده‌آل برای مکان‌یابی اولیه خطا.

آزمون صدور گواهینامه: 30 تا 60 ثانیه در هر طول موج (پالس‌های بلند، میانگین‌گیری بالا) برای تجزیه و تحلیل دقیق تلفات، مطابق با استانداردهای تیا-568 یا آی تی یو.

مدل‌های مدرن «آزمایش تطبیقی» ارائه می‌دهند، که شامل انتخاب خودکار پهنای پالس و میانگین‌گیری بر اساس طول فیبر است و ورودی کاربر را کاهش می‌دهد.

نمایشگر و رابط کاربری

این نمایشگر برای تجزیه و تحلیل ردپاها در نور شدید خورشید یا محفظه‌های کم‌نور بسیار مهم است:

اندازه صفحه نمایش: ۵ تا ۷ اینچ، به اندازه کافی بزرگ برای مشاهده مسیرهای ۱۰۰ کیلومتری با بخش‌های بزرگنمایی شده.

وضوح تصویر: 1280×720 (اچ دی) یا بالاتر، با پوشش ضد تابش و نور پس زمینه (1000+ نیت) برای دید در فضای باز.

صفحه لمسی: مقاوم در برابر آب و دستکش، با دکمه‌های فیزیکی به عنوان پشتیبان برای شرایط مرطوب.

ویژگی‌های رابط کاربری شامل تجزیه و تحلیل خودکار تک لمسی (علامت‌گذاری رویدادها، محاسبه تلفات)، پوشش ردیابی (مقایسه قبل/بعد از تعمیرات) و آستانه‌های قابل تنظیم (مثلاً تلفات اتصال ههههه0.3dB که به عنوان ناموفق علامت‌گذاری می‌شود) می‌شود.

عمر باتری

عمر باتری، استقلال میدانی را تعریف می‌کند، با دستگاه OTDR های دستی که از باتری‌های لیتیوم-یونی استفاده می‌کنند:

زمان اجرای معمول: ۸ تا ۱۲ ساعت (بیش از ۱۰۰ آزمون سریع یا بیش از ۳۰ آزمون گواهینامه).

شارژ سریع: ۵۰٪ شارژ در ۱ ساعت، که امکان استفاده در تمام طول روز را با ۳۰ دقیقه شارژ در ظهر فراهم می‌کند.

حالت‌های صرفه‌جویی در مصرف برق: خاموش شدن خودکار پس از ۵ دقیقه عدم فعالیت، صفحه نمایش کم‌نور برای افزایش طول عمر.

باتری‌های قابل تعویض در حین کار (داغ-قابل تعویض) از ویژگی‌های ممتاز این دستگاه هستند که امکان آزمایش بدون وقفه در مکان‌های دورافتاده را فراهم می‌کنند.

۵، پارامترهای محیطی و دوام: دوام آوردن در شرایط سخت

کار میدانی، دستگاه OTDR ها را در معرض دماهای شدید، رطوبت و تنش‌های فیزیکی قرار می‌دهد و نیازمند پارامترهای محیطی قوی است.

دمای عملیاتی و رطوبت

محدوده دما: -10°C تا 50°C (تجاری) یا -20°C تا 60°C (صنعتی)، با دمای نگهداری تا -40°C تا 70°C. این امر عملکرد در شرایط بیابانی یا زمستانی را تضمین می‌کند.

رطوبت: ۵٪ تا ۹۵٪ بدون چگالش، جلوگیری از مه گرفتگی یا خوردگی در مناطق گرمسیری یا ساحلی.

رتبه‌بندی حفاظت در برابر نفوذ (آی پی)

رتبه‌بندی آی پی مقاومت در برابر گرد و غبار و آب را تعریف می‌کند:

IP54: مقاوم در برابر گرد و غبار، مقاوم در برابر پاشش آب (رایج‌ترین مورد برای استفاده عمومی در میدان).

IP65/67: ضد گرد و غبار، مقاوم در برابر آب در برابر جت‌های کم‌فشار (65) یا غوطه‌وری موقت در آب (67)، مناسب برای کارگاه‌های ساختمانی بارانی یا پرگرد و غبار.

دوام مکانیکی

مقاومت در برابر سقوط: در برابر سقوط از ارتفاع ۱.۲ متر روی بتن (طبق کمیسیون مستقل انتخابات 60068-2-32) مقاوم است، که برای سقوط‌های تصادفی از نردبان یا تیرهای برق بسیار مهم است.

مقاومت در برابر لرزش: در برابر لرزش‌های ۱۰ تا ۵۰۰ هرتز (شتاب ۱۰ جی) مقاومت می‌کند و قابلیت اطمینان در حمل و نقل خودرو را تضمین می‌کند.

این ویژگی‌ها باعث کاهش زمان از کارافتادگی ناشی از آسیب میدانی می‌شوند، که یک ملاحظه هزینه‌ای کلیدی برای تیم‌های خدماتی است.

۶. مدیریت داده‌ها و اتصال: ساده‌سازی گردش‌های کاری

دستگاه‌های OTDR دستی، اتصال را برای ساده‌سازی گزارش‌دهی و اشتراک‌گذاری داده‌ها، با پارامترهای متمرکز بر ذخیره‌سازی، خروجی و ادغام، یکپارچه می‌کنند.

ظرفیت ذخیره‌سازی

حافظه داخلی: ۳۲ تا ۱۲۸ گیگابایت، با ظرفیت بیش از ۱۰،۰۰۰ ردپا (هر کدام حدود ۵ مگابایت).

قابل ارتقا از طریق میکرو اس دی (تا ۲۵۶ گیگابایت)، برای پروژه‌های چند روزه بدون دسترسی به فضای ابری مفید است.

گزینه‌های اتصال

بی‌سیم: وای‌فای (802.11ac) و بلوتوث 5.0 برای همگام‌سازی مسیرها با تلفن‌ها/تبلت‌ها یا چاپ گزارش‌ها.

سیمی: یو اس بی-C (انتقال داده، شارژ) و اچ دی ام آی (نمایش مسیرها روی مانیتور برای بررسی توسط تیم).

ان اف سی: جفت شدن سریع با تلفن‌های هوشمند برای انتقال داده با یک لمس.

قابلیت‌های گزارش‌دهی

انطباق با استانداردها: گزارش‌های پی دی اف مطابق با تیا-568، ایزو/کمیسیون مستقل انتخابات 11801 یا آی تی یو-T G.650، شامل جداول رویداد، بودجه‌های ضرر و تصاویر ردیابی، تولید می‌کند.

سفارشی‌سازی: قالب‌های برندسازی‌شده، معیارهای قبولی/ردی و امضاهای دیجیتال برای صدور گواهینامه مشتری.

گزارش‌دهی خودکار، کاغذبازی را کاهش می‌دهد که یک افزایش بهره‌وری عمده برای تیم‌های میدانی است.

۷، ویژگی‌های تخصصی برای کاربردهای هدف

OTDR های دستی اغلب شامل پارامترهای خاص برنامه برای رفع نیازهای خاص هستند:

تست پون

برای شبکه‌های فیبر نوری (FTTH)، ویژگی‌های خاص پون از تداخل با سیگنال‌های زنده او ال تی جلوگیری می‌کند:

تست ۱۶۲۵ نانومتر: از باندهای ۱۴۹۰ نانومتر (داده‌های دریافتی) و ۱۵۵۰ نانومتر (ویدئو) اجتناب می‌کند و با خیال راحت لینک‌های پون را بدون اختلال در سرویس آزمایش می‌کند.

تشخیص اسپلیتر: اسپلیترهای غیرفعال (۱:۳۲، ۱:۶۴) را شناسایی کرده و میزان تلفات را به ازای هر شاخه محاسبه می‌کند که برای عیب‌یابی قطعی برق مشترکین بسیار مهم است.

تست فیبر تاریک و فیبر زنده

تست فیبر نوری زنده: سیگنال‌های ۱۳۱۰/۱۵۵۰ نانومتر را از لینک‌های فعال فیلتر می‌کند و امکان تست OTDR را بدون ایجاد وقفه در ترافیک فراهم می‌کند.

حالت فیبر تاریک: محدوده دینامیکی را برای فیبرهای بدون نور به حداکثر می‌رساند، که در پیاده‌سازی‌های جدید شبکه رایج است.

نرم‌افزار تحلیل ردیابی دستگاه OTDR

نرم‌افزار همراه (دسکتاپ/موبایل) قابلیت‌های زیر را گسترش می‌دهد:

تحلیل پیشرفته رویداد (مثلاً تشخیص خمیدگی‌های ماکرو از اتصالات).

پردازش دسته‌ای ردپاها برای ممیزی‌های شبکه در مقیاس بزرگ.

یکپارچه‌سازی سیستم اطلاعات جغرافیایی (نگاشت مکان‌های گسل به آدرس‌های فیزیکی).

۸، مقایسه با دستگاه OTDR های رومیزی: مزایای حمل و نقل

دستگاه OTDR های دستی مقداری از عملکرد را فدای قابلیت حمل می‌کنند، با تفاوت‌های کلیدی:

محدوده دینامیکی: مدل‌های رومیزی به بیش از ۴۵ دسی‌بل (با آزمایش بیش از ۳۰۰ کیلومتر) می‌رسند، در حالی که مدل‌های دستی حداکثر به ۳۸ دسی‌بل (با آزمایش ۲۰۰ کیلومتر) می‌رسند.

وزن: دستگاه‌های دستی (۱ تا ۲ کیلوگرم) در مقابل دستگاه‌های رومیزی (۵ تا ۱۰ کیلوگرم)، که برای بالا رفتن از میله‌ها یا کار در فضاهای تنگ بسیار مهم است.

برق: دستگاه‌های رومیزی از برق ای سی استفاده می‌کنند؛ دستگاه‌های دستی به باتری متکی هستند که آزمایش مداوم با توان بالا را محدود می‌کند.

این بده‌بستان‌ها، دستگاه‌های دستی را برای کار میدانی ایده‌آل می‌کند، در حالی که دستگاه‌های رومیزی برای گواهینامه آزمایشگاهی مناسب هستند.

۹. نتیجه‌گیری

دستگاه OTDR های دستی دقت و قابلیت حمل را با پارامترهای متناسب با شرایط میدانی ترکیب می‌کنند. معیارهای کلیدی مانند محدوده دینامیکی، مناطق کور و عمر باتری، مناسب بودن آنها را برای کاربردها تعیین می‌کند:

شبکه‌های فیبر نوری (FTTH)/دسترسی: اولویت را به مناطق کم‌نور، تست پون و عمر باتری ۸ ساعته بدهید.

لینک‌های مخابراتی/مترو: به محدوده دینامیکی بالا (۳۴ دسی‌بل+)، عملکرد ۱۵۵۰ نانومتر و استحکام نیاز دارند.

مراکز داده: به وضوح بالا (نمونه‌برداری ۰.۱ متر)، آزمایش سریع و تشخیص رویدادهای متراکم نیاز دارند.

با ایجاد تعادل بین عملکرد نوری، قابلیت استفاده و دوام، دستگاه OTDR های دستی به تکنسین‌ها این امکان را می‌دهند که شبکه‌های فیبر را به طور کارآمد عیب‌یابی، تأیید و نگهداری کنند - چه در مراکز داده شهری و چه در مناطق روستایی دورافتاده. با افزایش سرعت فیبر (400G/800G)، دستگاه OTDR های دستی آینده احتمالاً دامنه دینامیکی و سرعت آزمایش را افزایش می‌دهند، در حالی که قابلیت حمل آنها را که آنها را در این زمینه ضروری می‌کند، حفظ می‌کنند.